Απόγευμα Πέμπτης 31 Ιουλίου, ξεκουράζομαι στον καναπέ του σπιτιού μου και προσπαθώ να χωνέψω την ιδέα ότι δεν είμαι πλέον στα Λούματα... κάτω από τον πλατύισκιο Κέδρο να κάθομαι με τους υπόλοιπους αδελφούς βαθμοφόρους και να σκεφτόμαστε ποιά θα είναι η επόμενη δοκιμασία...
Το βράδυ της προηγούμενης μέρας στο κύκλο της προσκοπικής πυράς είχα πολλά να πω, αλλα η συναισθηματική μου φόρτιση μετά το Τραγούδι του Αποχωρισμού ήταν τεράστια, και δεν μπορούσα. Το τι είχα να πω δεν έχει σημασία πλέον.Σημασία έχει το πόσο πετυχημένη ήταν η φετινή μας κατασκήνωση. Έντεκα μέρες μαζί στα Λούματα Των Αετών... το δεύτερο σπίτι του 23ου.
Τα τελευτάια δύο χρόνια, αφότου άλλαξε σχεδόν όλο το αρχηγείο του 23ου, προσπάθησα με την βοήθεια των φίλων και αδελφών βαθμοφόρων του 23ου να επαναφέρω κάτι που έλειπε για αρκετά χρόνια... την αγάπη. Την αγάπη από τον βαθμοφόρο προς τον βαθμοφόρο, την αγάπη από τον βαθμοφόρο προς τον Λυκόπουλο-Πρόσκοπο-Ανιχνευτή και το αντίθετο. Νομίζω ότι σε ένα μεγάλο βαθμό το πετύχαμε. Είμαι σίγουρος ότι νιώθετε πόσο σας αγαπάμε... και ότι ειδικά πάνω στα Λούματα κάναμε τον παν για να περάσετε ωραία... Έγιναν πολλά, ζήσαμε αξέχαστες εμπειρίες, και πιστέψτε το παρατήρησα αρκετούς από τους προσκόπους να ωριμάζουν προσκοπικά και να αλλάζουν ριζικά συμπεριφορά. ΄
Τα Λούματα 2008 είναι παρελθόν πλέον, κάναμε ότι μπορούσαμε για να περάσετε έντεκα συναρπαστικές μέρες, ελπίζω να το πετύχαμε.
Ηλίας Μιχαηλίδης
Big Chief
Περήφανος Αρχηγός του 23ου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου