Η ιστορία δεν σου αφήνει περιθώρια σκέψης. . H αυθεντικότητα αυτών που πέρασαν από το σύστημα και κατεγράφησαν από την ιστορία βρίσκετε πάντα ζωντανή μπροστά σου. Είτε είσαι στις γραμμές είτε βρίσκεσαι έξω από αυτές, η ψυχή το συναίσθημα σε κρατάνε μέσα στα σπλάχνα του 23. Περνά από μπροστά σου και η ιστορία αναβιώνει λες και δεν πέρασε μια μέρα.
Η ιστορία δεν είναι παρά κάποια γεγονότα που ο ιστορικός επιλέγει να μελετήσει .
Τα ιστορικά γεγονότα φθάνουν στον κάθε ένα από εμάς με την δική του ερμηνεία. Στην περίπτωση του 23ου όμως συμβαίνει κάτι που είναι άξιο λόγου.
Όλοι εμείς που είμαστε ενεργά μέλη και όλοι όμως που έχουν περάσει από το Σύστημα νιώθουμε το ίδιο.
Βλέποντας το 23 να περνά από μπροστά σου νιώθεις κάτι το μοναδικό. Σε διαπερνά ρίγος,......και ο ιστορικός βρίσκεται μέσα σου.
Αμέσως νιώθεις να σε αγγίζει η ίδια η ιστορία , ο ιστορικός στην περίπτωση αυτή δεν χρειάζεται. Δεν τον θέλεις να σου αναλύσει τα γεγονότα είναι μπροστά σου όπως όταν ήσουνα και εσύ λυκόπουλο, ναυτοπρόσκοπος βαθμοφόρος.
Η ιστορία αναδιπλώνεται βλέποντας τα μικρά παιδιά ίσως και τα ίδια σου τα παιδιά να την κουβαλάνε στις δικές τους πλάτες όπως έπραξες και εσύ κάποτε με περηφάνια.
Το 23 όμως πάντοτε θα είναι εκεί χωρίς να έχει περάσει ούτε μια μέρα......ούτε στιγμή, η νοοτροπία τα πιστεύω τα ιδανικά όλα τα ίδια. Ο ιστορικός στην περίπτωση του 23 δεν έχει να γράψει κάτι, ποτέ δεν θα έχει να γράψει ούτε και να αναλύσει.
Η ιστορία θα είναι για μας απλά σημείο αναφοράς και όχι καταγραφής , η καρδιά μας πάντοτε θα είναι ο καταγραφέας και ο αναλυτής της μεγάλης ιδέας που είναι για κάποιους απλά ένας αριθμός, για μας όμως είναι το δικό μας 23 ολόκληρη η ζωή μας.
Υ/Ο
Νικόλας Πάρπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου