Στην ζωή του ο άνθρωπος συνήθως δεν είναι ικανός να αγγίξει αλλά ούτε να έρθει κοντά με την ιστορία απλά την διαβάζει και ίσως ακόμα και να την κρίνει......
Στην δικιά μας περίπτωση η ιστορία αναβιώνει ολοζώντανη μπροστά μας...δίπλα μας...την ζούμε έστω και για αυτήν την μοναδική μέρα......
Η σημερινή μας συνάντηση που δεν είναι διόλου τυχαία αλλά αποτέλεσμα μιας προσπάθειας από μέρους μας και από μέρους σας, η συνεύρεση του παλιού και του νέου η ένωση της ιστορίας που γράφτηκε με την ιστορία που γράφετε σήμερα.
Μια ιστορία που ίσως και να επαναλαμβάνετε με τις παραμέτρους της κάθε εποχής, που όμως συγκλίνουν στην γαλούχηση των προσκόπων και των λυκοπούλων μας στα ιδανικά που εσείς χαράξατε και εμείς ακολουθήσαμε με θρησκευτική ευλάβεια.
Το χάσμα των γενεών στο 23 δεν υπάρχει, η παρακαταθήκη που αφήνουν οι προκάτοχοι πάντοτε η ίδια, αγάπη για την πατρίδα, πάθος και θυσία για το 23 και πάνω από όλα η σωστή διαπαιδαγώγηση και αγάπη για τους νέους.
Ότι μας αφήσατε το μεγαλώσαμε το κάναμε να χωράει στις καρδιές των λυκοπούλων των ναυτοπροσκόπων και ακόμα των γονιών που πάντοτε δίπλα μας μοιράζονται τις αγωνίες μας για το καλύτερο αύριο για το 23.
Η σημερινή μέρα για μας τους βαθμοφόρους βλέποντας όλους εσάς στις γραμμές του 23 είναι τιμή, ελπίζουμε σήμερα να έχετε καταλάβει ότι οι κόποι σας δεν πήγαν χαμένοι έχουν πάρει σάρκα και οστά και το 23 είναι παρών και θα είναι για όσο υπάρχει αυτός ο κόσμος.
Σας ευχαριστούμε και πάλι για όλα όσα δώσατε και υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ζήλο και αγάπη .
Nίκος Πάρπας
Υ.Ο.Ν/Π
1 σχόλιο:
H μέρα που ένωσε την ιστορία με την σημερινή εποχή
Κάποιοι μιλάνε για την αύρα....εγώ ποτέ δεν πίστεψα, μέχρι χθες.
Η μπάντα να παίζει η παρέλαση είχε αρχίσει όλοι πιο σοβαροί όλοι με την σκέψη στην επέτειο αλλά και στην όσο γίνετε καλύτερη παρουσίαση του 23.
Πίσω κάποια γνώριμη φωνή από τα παλιά....έδινε βήμα....το μυαλό ....ταξίδεψε....αμέσως....σε παλιές εποχές....που ναυτοπρόσκοπος ακόμη η φωνή αυτή ακουγόταν και έδινε και τότε οδηγίες.
Συνεχίζουμε και προς το παραλιακό μέτωπο νιώθω την αύρα......νιώθω λες και κάτι να μας σκεπάζει....κάτι να μας κρατάει....δεμένους με την ιστορία...με το χθες....με την αρχή του 23 .
Η γαλανόλευκη λες και ενιοθε το ίδιο κυματίζει με άλλον αέρα.....με την δύναμη που έπαιρνε από όλους εμάς που ήμασταν στις γραμμές .....
Αυτή την φορά το Σύστημα έκανε παρουσία με όλα του τα κομμάτια....όλα του τα κομμάτια που άφησε διάσπαρτα στις καρδιές των σκαλωτών........η αύρα και η δύναμη της αυτήν την φορά με έπεισαν ότι πραγματικά υπάρχουν την ένιωσα με άγγιξε και δεν θα ξεχάσω ποτέ ....αυτήν την μέρα.
Ν.Παρπας
ΥΟ. Ν/Π
Δημοσίευση σχολίου