Πως έχουν περάσει κιόλας τόσα χρόνια και εγώ με την βαλίτσα στο χέρι να πηγαίνω για τελευταία χρονιάς Πλατάνια ως λυκόπουλλο। Όταν πρωτοπήγα μικρούλα στην Αγέλη του Μόγλη δεν είχα ιδέα τι πάει να πει συνεργασία, αγάπη τι θα πει να είσαι ταπεινός και ειλικρινής προς τους συνανθρώπους σου. Πέρασα φαντιστικά, το θέμα της φετινής κατασκήνωσης ήταν οι Ινδιάνοι. Χωριστήκαμε σε τρεις φυλές Απάτσι-Τσερόκι-Νάβαχο. Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Να ξυπνάς ένα όμορφο και δροσερό πρωινό, να χτενίζεσαι να πλένεσαι και να βγαίνεις έξω να κάνεις γυμναστική με τον Αρχηγό Πολύβιο. Να τρώς ένα ωραίο και θρεπτικό πρόγευμα και αμέσως μετά να ετοιμάζεσαι για επιθεώρηση. Στο ενδιάμεσο της ημέρας να κάνεις πολλές δοκιμασίες και ωραία παιχνίδια που απο αυτά θα μάθεις πολλά χρήσιμα πράγματα που θα σε βοηθήσουν στην ζωή σου. Τις κρύες νύχτες αγκαλιασμένη όλοι γύρο από την φωτιά να λέμε ιστορίες και τραγούδια ακόμη και παιχνίδια για να διασκεδάουμε. Η λυκοβίζιον με τα τραγούδια, οι ιστορίες για τα άστρα, το κομάτοκορς που μας έκανε να ρισκάρουμεγια καινούργια πράγματα και καινούργιες ιδέες όλα καταπληκτικά. Όμως το πιο ωραίο από όλη την κατασκήνωση ήταν η προσπάθεια των αρχηγών υπαρχηγών και των βοηθών των αγελών να μας μάθουν και να μας διασκεδάσουν με τον δικο τους ξεχωριστό τρόπο. Τώρα που θα πάω στην ομάδα στους προσκόπους νοιώθω παρα πολύ ωραία διότι θα γνωρίσω , νέους φίλους, θα μάθω πιο πολλά πράγματα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Αρχηγό Κωνσταντίνο Καλλή για όλα όσα έκανε για εμάς όταν είμασταν λυκόπουλα αλλά και όλους τους άλλους . Μέσα απο την καρδία μου ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Αρχηγούς , Υπαρχηγούς και τους Βοηθούς των Αγελών του 23ου Συστήματος Ελλήνων Ναυτοπροσκόπων Λάρνακας για όσα κάνουν για τον προσκοπισμό.
Λεωνή Αργυρού
1 σχόλιο:
Σου εύχομαι η πρώτη σου χρονιά στην Ομάδα να σου φανεί αξέχαστη!!!
Δημοσίευση σχολίου