Σαν ένα μικρό λυκόπουλο που ήμουν.......

Σαν ένα μικρό λυκόπουλο που ήμουν δεν ήξερα τι με περίμενε όταν θα έκανα με την σειρά μου και εγώ ανάβαση για να γίνω και πάλι ένας μικρός πρόσκοπος χωρίς τόσες πολλές γνώσεις αλλά με πολλή όρεξη για δουλειά. Συναισθήματα πολλά. Άλλα καλά άλλα κακά. Όμως όλα αυτά τα συναισθήματα είναι που φταίνε που εγώ σήμερα προσπαθώ να περιγράψω το πως ένιωθα όταν θα έκανα ανάβαση για να γίνω πρόσκοπος και τώρα πως αισθάνομαι που θα κάνω ανάβαση για να γίνω και πάλι ένας μικρός ανιχνευτής.

Όπως είχα πει και πριν, σαν ένας μικρός πρόσκοπος που ήμουν «μπήκα κι εγώ στον χορό». Με την βοήθεια και την στήριξη των αρχηγών μου, των υπαρχηγών μου και ας μην ξεχνάμε τους τότε ενωμοτάρχες μου «χόρεψα» τον περίφημο χορό του 23.

Τέσσερα ολόκληρα χρόνια προσκοπισμού με ενα επιτελείο που ποτέ δεν τα παράτησε και αναζητούσε το καλύτερο. Με νέα άτομα, νέες ιδέες που ο καθένας έχει τον δικό του σκοπό για να συνεχίζει να ειναι πρόσκοπος και όλοι αυτοι οι λόγοι να γίνονται ένα.

Ο προσκοπισμός είναι τρόπος ζωής για πολλούς, για μένα είναι πηγή ζωής, χαράς, ευτυχίας και αγάπης. Οι στιγμές ευτυχίας που πέρασα είναι χαραγμένες στην μνήμη μου. Δεν θυμάμαι πολλά απο την ζωή μου σαν λυκόπουλο αλλά θυμάμαι τα πάντα σαν πρόσκοπος. Όταν ήμουν λυκόπουλο θυμάμαι ότι παίζαμε διάφορα παιχνίδια, κάναμε διήμερα, προσπαθούσαμε να γίνουμε πηδηχτά λυκόπουλα και άλλα πολλά (συγγνώμη αρχηγέ που δεν τα θυμάμαι). Όταν είσαι πλέον πρόσκοπος τα πάντα αλλάζουν. Στις αρχές καθαρίζεις τουαλέτες (μαθαίνεις πως να τις καθαρίζεις) -αποκτάς γνώσεις. Μετά ο ενωμοτάρχης σου σε βάζει να κάνεις έπαρση την σημαία (και νιώθεις περήφανος), σου μαθαίνει πως να την διπλώνεις, πως να κάνεις κόμπους, δουλεύεις ομαδικά, παίρνεις πτυχία, κάνεις καλές πράξεις, πηγαίνεις εκκλησία και μαθαίνεις κωπηλασία. Μετά έρχεται η δική σου σειρά να μάθεις σε άλλους όσα έμαθες και να γίνεις ενωμοτάρχης. Είναι σαν κύκλος και συνεχώς γυρίζει.

Δεν νιώθω κάτι διαφορετικό που σε λίγο καιρό θα με αποκαλούν ανιχνευτή γιατί πολύ απλά δεν ξέρω πως είναι να ζεις σαν ανιχνευτής. Ιστορίες πολλές αλλά σαν αυτή που ο ίδιος επιλέγεις για σένα και «γράφεις» δεν είναι σαν καμία άλλη. Ξέρω ότι θα μου λείψουν αυτές οι στιγμές αλλά για πάντα θα τις θυμάμαι.

Είναι πολύ όμορφο πράγμα να είσαι είτε λυκόπουλο είτε πρόσκοπο είτε ανιχνευτής του 23^ου Συστήματος Ελλήνων Ναυτοπροσκόπων Λάρνακας.

Με υπερηφάνεια και ελπίδα.. Εγώ.