Το πρώτο σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου βρήκε την ομάδα να ετοιμάζεται για ακόμη ένα ξεχωριστό διήμερο, το πλέον καθιερωμένο διήμερο στο Τρόοδος, στα χιόνια και διανυκτέρευση στο Λύκειο της Σολέας στην Ευρύχου.
Το διήμερο ξεκίνησε στο σύστημα στις 8:30 το πρωί του Σαββάτου. Όταν όλα τα μέλη της Ομάδας μαζεύτηκαν στο σύστημα φορτώσαμε τα πράγματα μας στο λεωφορείο, επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε για το Τρόοδος. Στα μισά της διαδρομής σταματήσαμε για ένα διάλλειμα στον Αστρομερίτη όπως γίνεται και όταν πηγαίνουμε κατασκήνωση στα Λούματα. Όταν φάγαμε και ξεκουραστήκαμε συνεχίσαμε τη διαδρομή μας για το Τρόοδος.
Γύρω στις 10 φτάσαμε στο Τρόοδος. Λόγο του ότι υπήρχε αρκετό χιόνι μείναμε σχετικά σε χαμηλό υψόμετρο και δεν χρειάστηκε να ανάβουμε πιο πάνω. Ντυθήκαμε και αφού κάναμε σύνταξη για να μας πει ο αρχηγός μερικά ζητήματα ασφαλείας, αφεθήκαμε στο χιόνι για παιχνίδι. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε να γίνεται πανικός. Ο ένας έριχνε στον άλλο χιόνι και δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι “τυχεροί “ που τους έριχναν οι άλλοι κάτω με αποτέλεσμα να τρώνε χιόνι από όλη την υπόλοιπη ομάδα! Μέσα σε μερικά λεπτά γίναμε αγνώριστοι. Τα μαλλιά μας έγιναν άσπρα από το χιόνι και οι περισσότεροι δεν ένιωθαν τα πόδια τους από το χιόνι που υπήρχε στα παπούτσια τους.
Έπειτα από εκεί αποφασίσαμε να προχωρησουμε λίγο πιο πάνω με τα πόδια για να δούμε αν μπορούσαμε να βρούμε μαλακότερο χιόνι. Η ανακάλυψη που κάναμε όμως ήταν ακόμη καλύτερη. Υπήρχε ένα μεγάλο κατήφορο με αρκετή κλίση ότι πρέπει δηλαδή για τσουλήθρα! Την υπόλοιπη μια ώρα την περάσαμε ανεβοκατεβαίνοντας την πλαγιά και κυλώντας με όποιο τρόπο μπορούσε ο καθένας φτάνει να σταματούσε πριν να έπαιρνε μαζί του κάποιο από τους πεύκους!
Μερικοί από την ομάδα μαζί με τον αρχηγό πήγαν για περιήγηση του βουνού και βρήκαν μια μισό-παγωμενη λίμνη .
Αφού εξαντληθήκαμε από το κύλημα και μετά από τις καθιερωμένες φωτογραφίες συγκεντρωθήκαμε για αναχώρηση. Μπήκαμε στο λεωφορείο ο καθένας με 1 λίτρο νερού στα ρούχα του και κατευθυνθήκαμε προς την Ευρύχου.
Όταν φτάσαμε κατεβάσαμε τα πράγματα μας από το λεωφορείο και αμέσως έπρεπε να αλλάξουμε ρούχα προκειμένου να μην αρρωστήσουμε. Αφού αλλάξαμε ρούχα ταχτοποιήσαμε τα πραγματα μας και οι κοπέλες του συμβούλιου τιμής μαζί με τον αρχηγό και τον υπαρχηγό Βίκτωρα εψησαν ραβίολες για μεσημεριανό.
Αφού φάγαμε καθαρίσαμε και είχαμε ελεύθερο όπου πήγαμε να παίξουμε ποδόσφαιρο. Όταν πλέον κουραστήκαμε με το παιχνίδι πήγαμε στο υπόστεγο του σχολειού όπου η ενωμοτάρχης των δελφινιών Κατερίνα μας είπε μερικά λόγια για την Ευρύχου και 4 μέλη από την ομάδα έκαναν παρουσίαση για πτυχία.
Όταν τελειώσαμε με τις παρουσιάσεις χωριστήκαμε σε ομάδες όπου κάθε ομάδα έπρεπε να γράψει ένα 10λεπτο έργο όπου οι ηθοποιοί να ήταν δάχτυλα από γάντια όπου προηγούμενως θα τα είχαν διακοσμηθεί κατάλληλα για το ρόλο τους. Όταν τελειώσαμε και με την κατασκευή των ηθοποιών ήρθε το βραδινό μας που ήταν σουβλάκια από μια κοντινή ταβέρνα.
Όταν φάγαμε μπήκαμε μέσα στην τάξη και παίξαμε ένα παιχνίδι παρόμοιο με το Κόντρα Πλάκες .Όταν αργά την νύχτα τελειώσαμε και με το παιχνίδι ήταν πλέον ώρα για ύπνο, έτσι όλη πήγαμε για ύπνο γύρο στις 12 εκτός το Συμβούλιο Τιμής που είχε συμβούλιο και έμεινε μέχρι τις 2.
Το πρωί ξυπνήσαμε η ώρα 8 και αφού ντυθήκαμε βγήκαμε έξω για πρόγευμα. Αυτή τη φορά αντί του καθιερωμένου τυρόπιτα-γαλατακι το πρόγευμα μας ήταν ψωμί, μαρμελάδα, τυρί, χαμ, βούτυρο και γάλα . Αφού φάγαμε έπρεπε η κάθε ομάδα που ετοιμάσει από την νύχτα το θεατρικό και τις κούκλες ηθοποιούς να παρουσιάσει το θεατράκι της.
Όταν όλες οι ομάδες παρουσίασαν το θεατράκι τους πήγαμε για να μαζέψουμε τα πράγματα μας και να φορέσουμε μαντήλι αφού 5 νέα μέλη θα έδιναν την υπόσχεση τους. Με το τέλος των προσκοπικών υποσχέσεων ο Αρχηγός απένεμε πτυχία του Πρωτέα Προσκόπου, το Αργυρό Τρίφυλλο και την Αργυρή Δάφνη σε μέλη της ομάδας που συμπληρώσαν τις κατάλληλες απαιτήσεις.
Την επομένη ώρα την περάσαμε καθαρίζοντας το σχολειό και ετοιμάζοντας τα πράγματα μας για αναχώρηση. Όταν ήμασταν όλοι έτοιμοι αναχωρήσαμε για την Λάρνακα αυτή τη φορά χωρίς καμία στάση. Έτσι ακόμη ένα διήμερο της ομάδας έφτασε στο τέλος του αφήνοντας μας αξέχαστες στιγμές και εμπειρίες αλλά και μαθήματα ζωής μέσα από τις νυχτερινές ιστορίες του Αρχηγού μας χαραγμένες βαθιά στο μυαλό και την καρδιά κάθε περήφανου πρόσκοπου.
Ανδρέας Κουμενής
Ενωμοτάρχης Γλάρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου